گاهی دلم به سمت خدا می برد مرا

گاهی دلم به سمت خدا می برد مرا
یعنی به آستان رضا می برد مرا،
مثل کبوتری که به پرواز آمده است
تا کوی دوست بال دعا می برد مرا،
آن پرچمی که دست تکان می دهد به ناز
تا صحن سیدالشهدا می برد مرا ،
اشکم که رنگ شود لاله یا اباالحسن
با خود به دشت کربلا می برد مرا

زیارت مجازی قبرستان بقیع

انتشار نرم افزار تصویری محرم

دانلود رایگان صدها نرم افزار مذهبی

نماز

کسى نماز را به درستى بر پا مى دارد که همیشه آن را ادامه دهد نه گه گاهى نماز بخواند
تنها لقلقه زبان و راست و خم شدن نباشدحضور دل و توجّه قلبى به خدا ـ که روح نماز است ـ در نماز حاصل شود.
(فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ * الَّذِینَ هُمْ عَن صَلاَتِهِمْ سَاهُونَ)
پس واى بر نمازگزارانى که در نماز خود سهل انگارى مى کنند.

غروب غم انگیز جمعه

غروب جمعه رسیده است و باز تنهایی
غروب، این‌همه غربت، چرا نمی‌آیی؟

زمین به دور سرم چرخ می‌زند، پس کی
تمام می‌شود این روزهای یلدایی؟

کجاست جاذبه‌ات آفتابِ من؟
خسته است
شهابِ کوچکت از این مدارپیمایی

کبوترانه دلم را کجا روانه کنم؟
کجاست گنبد آن چشم‌های مینایی؟

تمام هفته دلم را به جمعه خوش کردم
غروب جمعه رسیده است و باز... تنهایی

درکشور عشق مقتدا خامنه ایست

در کشور عشق مقتدا خامنه ایست
فرماندهی کل قوا خامنه ایست
دیروز اگر عزیز مصر یوسف بود
امروز عزیز دل ما خامنه ایست

تساوی عددی و هماهنگی رقمی و تناسب در موضوعات قرآن

 تساوی عددی و هماهنگی رقمی و تناسب در موضوعات قرآن

واژه(اجر: مزد): ۱۰۸ بار در قرآن آمده و به همین اندازه واژه (فعل: کار) آمده است.

کلمه(جزاء: پاداش- کیفر) ۱۱۷ بار در قرآن به کار رفته و (مغفرت)۳۳۴ بار. پس آمرزش دو برابر کیفر به کار رفته است!

مومن واقعی

مــــومــــن خـــدا را در هـــمــه حــال بــــه یـــاد دارد


«وَ إذا مسَّکُمُ الضُّرُّ فی البحر ضلَّ مَن تدعون إلّا ایّاهُ فلمّا نجیّکم إلی البَرِّ أعرَضتُم و کان الانسان کفوراً؛ اسراء / 67


و چون در دریا به شما خوف و خطری می‌رسد در آن حال بجز خدا همه را فراموش می‌کنید،

آنگاه که خدا شما را از خطر نجات داد باز از خدا روی می‌گردانید و انسان،‌کفر کیش و ناسپاس است.»

نمازگذار انسانی متفاوت با بقیه

نمـــــاز گزار انسانی متـفـــاوت بـــا بقیـــــــه

إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾ وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾ إِلَّا الْمُصَلِّینَ ﴿٢٢﴾ [سوره معارج]

چون آسیبى به انسان رسد ، بى‏تاب است ،و هنگامى که خیر و خوشى

[و مال و رفاهى] به او رسد ، بسیار بخیل و بازدارنده است ،مگر نماز گزاران